„Powiadają, że czasy cudów minęły. Nie brak dziś filozofów, którzy w proste i powszednie wypadki zmieniają rzeczy nadprzyrodzone i nie mające przyczyny. Stąd idzie, że mniemaną mądrością oszańcowani, w śmiech obracamy cuda przerażające, gdyśmy powinni stać w niewytłumaczonym osłupieniu.” (Szekspir)

„Hallel”

Z przestrzeni na skraj oddechu

Z wiarołomnych fanaberii

Z nadziei przekazywanej z pokolenia na pokolenie

Przejrzyste kolory połączone z półświatłem

Z półcieniem

Z oddechu przeszywająco - zniewalających istnień

Dni przezroczystych mych poczynań

Żal zostaje w niedługim moim czasie

W mym nadgnitym owocu

W marnym, sztucznym, słodkim świetle

 Przez półcień do światłości

Niezgłębionej jedności

świadomość niewypowiedzianej tajemnicy

Wiecznego misterium

Czas i przestrzeń

Skupione - pełne wymowy - milczenie

Wzrok świata

Utkwiony w okrągłym kształcie

Cała pełnia

Oczy otwarte na światło

Serce na nadzieję

Serce świata

Zadatek celu w okrągłym kształcie

Nieustannie wychodzę poza rzeczywistość

Pozorną

Prawdziwie odnowiona

Gorliwość

Zielonej nadziei

Pociecha niegasnąca

 Przerastająca wszelką myśl

BLOODFLOWERS