spojrzenie zagubione w czasie...

"Czas jest, bowiem nie tyle nierozwiązywalną zagadką, co autentycznym przeciwnikiem, z którym można stawać do walki... Starając się odtworzyć rzeczywistość, która mnie otacza – obracam się w substancji, która dostarcza mi poprzez realne zdarzenia, własne życie – punkty, które mają odniesienie w czasie i przestrzeni..."

Wszystko po to...

Zdumione oczy - szeroko otwarte...

 Czuję na sobie setki spojrzeń

Przenikają mnie na wskroś do szpiku kości

Otaczają mnie deszczem zewsząd niczym płynny metal

Rozdygotane ciemności zamknęły się w opuszczeniu rozdartego wnętrza

Wszystko wokoło pogrążone w błogim śnie

Ja jak zwykle spoczywam w swoim kącie

Brodząc we wspomnieniach z dzieciństwa

Odczuwam lęk przed nieznanym

Lęk – bezdennie głęboki

Słowo tak wiele znaczące – rozdzierające

Myśli błąkające się w ciemnościach bez celu

Poza granicami mojego świata

...

Teraz w moim nowym życiu

Pozaczasowym i pozaprzestrzennym

Jestem spokojniejszy i uciszył się we mnie mój duch

Odizolowałem się i nie jestem już w stanie odbierać żadnych wrażeń

Mój wszechświat i Twój wszechświat

Wzajemnie przenikają się

Rzeczywistość przepełniona przenikliwym ostrym krzykiem

Świadomości utraty poczucia czasu

Brutalna prawda wolności wyborów

Tragedia człowieczeństwa

Przeżywana w największych głębinach jestestwa

Częste powroty do konwencjonalnego świata

Do tych samych często złych wyborów

...

Przemijający uśmiech w głębi duszy

Szyderczy śmiech

Zmęczony wzrok - kolory mieszają się ze światłem

Aby w głębi odbicia spotkać się ze spojrzeniem prawdy

Zagłębionym w zwierciadle

Odbiciem odbić zagubionym w czasie

Całkowicie zatartym – nieobecnym

...

Wszystko po to

By pokonać przeświadczenie o daremności ponoszonych wysiłków

Aby kiedyś powrócić na łono normalności

Z godnością pogodzić się z przemijaniem

Stworzyć nowy rodzaj objętości

Idealną formę światła

Nowych narodzin

Siły ciężkości

Miłosnych pożegnań

BLOODFLOWERS